കുപ്പമേനി,പൂച്ചമയക്കി

ഇന്ത്യയിൽ എല്ലായിടത്തും കാണപ്പെടുന്ന ഒരു ഏകവാർഷിക ഔഷധ സസ്യമാണ് കുപ്പമേനി. ഇത് പൂച്ചമയക്കി എന്നും ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. സമതലപ്രദേശങ്ങളിൽ കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്ന ഇതിന് ഏകദേശം ഒരു മീറ്റർ വരെ പൊക്കമുണ്ടാകും. ധാരാളം ഇലകൾ കാണപ്പെടുന്ന ഈ ചെടി ശാഖോപശാഖകളായി വളരുന്നു. ദീർഘവൃത്താകാരത്തിലോ വൃത്താകാരത്തിലോ കാണപ്പെടുന്ന ഇതിന്റെ ഇലകളുടെ പുറം ഭാഗം മിനുസമാർന്നതാണ്. പൂക്കൾ പച്ചനിറത്തിലുള്ളവയും കായ്കൾ വെള്ളനിറത്തിലുള്ളവയുമാണ്. കായ്കളിൽ അനേകം ചെറിയ വിത്തുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

കാട്ടാത്ത

ഉഷ്ണ മേഖലാ പ്രദേശങ്ങളിൽ കാണുന്ന ഒരു ഫലവൃക്ഷമാണ് കാട്ടാത്ത അഥവാ ചക്കക്കണ്ടൽ. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Annona glabra). ചീങ്കണ്ണികൾ ഇതിന്റെ ഫലം തിന്നുന്നതിനാൽ ചീങ്കണ്ണിയാപ്പിൾ എന്നും വിളിക്കറുണ്ട്. അമേരിക്കൻ തദ്ദേശവാസിയാണ്.ഉപ്പുവെള്ളത്തിലും ചതുപ്പിലുമെല്ലാം വളരുന്ന ഈ മരത്തിന് വരണ്ട മണ്ണിൽ വളരാനാവില്ല.

10 മുതൽ 12 മീറ്റർ വരെ വളരുന്ന ഈ മരത്തിന്റെ തടി മെലിഞ്ഞതും ചാരനിറത്തിൽ ഉള്ളതുമാണ്. ഉരുണ്ടതോ നീണ്ടുരുണ്ടതോ ആയ പഴം ആപ്പിളിന്റെയോ അതിലും കുറച്ചുകൂടിയോ വലിപ്പത്തിൽ ഉള്ളതാണ്. പച്ചനിറത്തിലോ മഞ്ഞനിറത്തിലോ തന്നെ താഴെവീഴുന്ന കായയുടെ വിത്തുകൾ ഒഴുകി പുതിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ എത്തുന്നു. കാട്ടുപന്നിയുൾപ്പെടെ നിരവധി മൃഗങ്ങളുടെ ഭക്ഷണമാണ് ഇതിന്റെ ഫലം. രണ്ടു വർഷം കൊണ്ടു കായ്ക്കുന്ന ഈ മരത്തിന്റെ ഫലത്തിനുള്ളിൽ ഒരു സെന്റീമീറ്റർ നീളത്തിൽ മത്തങ്ങാക്കുരുപോലുള്ള നൂറിൽ കൂടുതൽ വിത്തുകളുണ്ടാവും.

അന്നോന സ്പീഷിസിലുള്ള മറ്റു ഫലങ്ങളുടെ വെള്ളനിറത്തിലുള്ള ഫലാന്തർഭാഗത്തിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ഇതിന്റെ പഴത്തിന്റെയുള്ളിന്റെ നിറം മഞ്ഞയോ ഓറഞ്ചോ ആണ്. ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ് കാട്ടാത്തയുടെ ഫലം. ജാം ഉണ്ടാക്കാൻ കൊള്ളാവുന്ന ഈ പഴം മാലദ്വീപിൽ ജ്യൂസ് ഉണ്ടാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു.നല്ല രുചിയും മണവും ഉണ്ടെങ്കിലും ഈ കുടുംബത്തിലെ മറ്റു അംഗങ്ങളായ ആത്ത, മുള്ളാത്ത, സീതപ്പഴം എന്നിവയുടെ സ്വീകാര്യത കാട്ടാത്തയ്ക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല. ഈ പഴങ്ങളുടെ മുകുളങ്ങൾ ബഡ്ഡ് ചെയ്യാൻ മുള്ളാത്ത തൈകൾ ഉപയോഗിച്ചു പരീക്ഷണം ഫ്ലോറിഡയിൽ നടത്തിയെങ്കിലും വലിയ വിജയമായിരുന്നില്ല.

2008 -ൽ നടത്തിയ ഒരു പഠനത്തിൽ ഇതിന്റെ വിത്തുകളിൽ നിന്നും കാൻസറിനെ പ്രതിരോധിക്കാനാവശ്യമായ സംയുക്തങ്ങൾ ലഭിക്കുമെന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.

കണ്ടൽക്കാടുകളിൽ വളർന്ന് അതിന്റെ വളർച്ചയെ ഞെരുക്കുന്ന കാട്ടാത്തയെ ശ്രീലങ്കയടക്കം പലയിടങ്ങളിലും ഒരു അധിനിവേശസസ്യമായി കരുതിപ്പോരുന്നു. തീരങ്ങളിലെല്ലാം മെത്ത വിരിച്ച മാതിരി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ഇതിന്റെ വിത്തുകൾ മറ്റു ചെടികൾ മുളയ്ക്കുന്നതിനും വളരുന്നതിനും തടസ്സം നിൽക്കുന്നു.. ആത്തയെ ബഡ്ഡ് ചെയ്യാൻ ശ്രീലങ്കയിൽ കൊണ്ടുവന്ന ഈ മരം കൊളംബോയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ചതുപ്പുകളിലെല്ലാം ഇന്ന് വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.

ശ്രീലങ്കയിൽ നിന്നുമാണ് കാട്ടാത്ത കേരളത്തിൽ എത്തിയതെന്നു കരുതുന്നതിനാൽ ഇതിനെ ലങ്കപ്പഴം എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട്. കോട്ടയം, ആലപ്പുഴ, കൊല്ലം, തിരുവനന്തപുരം എന്നിവിടങ്ങളിലെ കണ്ടൽ പ്രദേശങ്ങളിൽ കണ്ടുവരുന്നു. വിറവാലൻ ശലഭം ഈ ചെടിയുടെ ഇലയിൽ മുട്ടയിടാറുണ്ട്.

ഗാക്ക്

തെക്കുകിഴക്കന്‍ ഏഷ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളായ, തായ്‌ലന്‍ഡ്, വിയറ്റ്‌നാം, മലേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളില്‍ കാണുന്ന പടര്‍ന്നുവളരുന്ന പഴച്ചെടിയാണ് 'ഗാക്ക്'. പാഷന്‍ ഫ്രൂട്ടുപോലെ കാണുന്ന ഇവയുടെ കായ്കള്‍ ഉരുണ്ടതും പുറത്ത് ചെറിയ മുള്ളുകള്‍ നിറഞ്ഞതുമാണ്. ഇവയുടെ ഉള്ളില്‍ കാണുന്ന വിത്തിനെ പൊതിഞ്ഞ ചുവന്ന മാംസള ഭാഗമാണ് ഭക്ഷ്യയോഗ്യം.

മാധുര്യം നിറഞ്ഞ ഇവയില്‍ വിറ്റാമിന്‍ എ., ബി. എന്നിവ ധാരാളം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. നേത്രരോഗങ്ങളെ 'പ്രതിരോധി'ക്കുന്ന ഔഷധമായി ഇത് മലേഷ്യയില്‍ ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു. വിദേശമലയാളികള്‍ ഒട്ടേറെ പഴവര്‍ഗച്ചെടികള്‍ കേരളത്തിലെത്തിച്ചെങ്കിലും ഗാക്കിന് ഇനിയും നാട്ടില്‍ പ്രചാരം ലഭിച്ചിട്ടില്ല. വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മാത്രം പൂക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഇവയുടെ പഴക്കാലം ഡിസംബര്‍, ജനവരി മാസങ്ങളാണ്. ഗാക്ക് പഴങ്ങളില്‍ കാണുന്ന ചെറിയ വിത്തുകള്‍ നട്ടുവളര്‍ത്താം.

മധുരമൂറും മരാങ്ങ്

കടപ്‌ളാവിന് സമാനമായ വലിയ ഇലകളാണ് ഇതിനുള്ളത്. ആഞ്ഞിലി ച്ചക്കകള്‍ പോലെയുള്ള കായ്കള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത് ശാഖാഗ്രങ്ങളിലാണ്.

നമ്മുടെ നാട്ടിലെ ആഞ്ഞിലിയുടെയും കടപ്‌ളാവിന്റെയും അടുത്ത ബന്ധുവായ മരാങ്ങ് ഉഷ്ണമേഖലാ രാജ്യങ്ങളായ ഇന്‍ഡൊനീഷ്യ യിലും മലേഷ്യയി ലുമെല്ലാം കാണപ്പെടുന്നു. 

ഇരുപത്തിയഞ്ച് മീറ്ററോളം ഉയരത്തില്‍ ശാഖകളോടെ മരാങ്ങ് വളരും. 

കടപ്‌ളാവിന് സമാനമായ വലിയ ഇലകളാണ് ഇതിനുള്ളത്. ആഞ്ഞിലിച്ചക്കകള്‍ പോലെയുള്ള കായ്കള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത് ശാഖാഗ്രങ്ങളിലാണ്. പുറത്ത് ചെറിയ മുള്ളുകള്‍ ഉള്ള ഇവ പഴുക്കുമ്പോള്‍ മഞ്ഞനിറമായിത്തീരും.

മരാങ്ങ് പഴത്തിനുള്ളിലെ മാധുര്യമേറിയ ചുളകള്‍ക്ക് വെള്ളനിറമാണ്. ഇവ നേരിട്ടുകഴിക്കാം. ഇവയുടെ ചെറുവിത്തുകള്‍ വറുത്ത് ഭക്ഷിക്കുകയുമാകാം. മരാങ്ങ് വിത്തുകള്‍ മുളപ്പിച്ചെടുത്ത തൈകള്‍ കൃഷിചെയ്യാനും ഉപയോഗിക്കാം. കടപ്‌ളാവ് വളരുന്ന എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലും ഇവ വളരും. 

കേരളത്തിലെ പഴത്തോട്ടങ്ങളില്‍ ഇപ്പോള്‍ മരാങ്ങും സ്ഥാനംപിടിച്ചുതുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

ബേര്‍ഡ്‌സ് ചെറി

തൂണുപോലെയുള്ള തായ്ത്തടിക്കു മുകള്‍ഭാഗത്ത് കുടപിടിപ്പിച്ചുതുപോലെ താഴേക്കൊതുങ്ങിയ ശാഖകള്‍ നിറയെ ചെറിയ ഇലകളും മുത്തുമണികളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ചുവപ്പുനിറത്തില്‍ പഞ്ചസാര മധുരമുള്ള കായ്കളുമായി കാണുന്ന ചെറുവൃക്ഷമാണ് 'ബേര്‍ഡ്‌സ് ചെറി'. 

പഴങ്ങള്‍ കഴിക്കാന്‍ സദാസമയവും ചെറുപക്ഷികള്‍ ഈ ചെടിയില്‍ വിരുന്നെത്തു ന്നതിനാലാണ് 'ബേര്‍ഡ്‌സ് ചെറി' എന്ന പേരുലഭിക്കാന്‍ കാരണം. തണല്‍ വൃക്ഷമായി വളര്‍ത്താവുന്ന ഇവയുടെ ചുവട്ടിലുള്ള ശാഖകള്‍ മുറിച്ച് മുകള്‍ഭാഗം പടരാനനുവദിച്ചാല്‍ കൂടുതല്‍ മനോഹരമായി തോന്നും. ബേര്‍ഡ് ചെറിയുടെ ചെറുപഴങ്ങള്‍ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്. കുട്ടികള്‍ നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതാണ് ഇവയുടെ സ്വാദ്. ബേര്‍ഡ് ചെറി പാതയോരങ്ങളില്‍ തണല്‍ മരമായും പൂന്തോട്ടങ്ങള്‍ക്കരികിലായി ഭംഗിക്കും വളര്‍ത്താം. വേനല്‍ക്കാലത്താണ് ഇവയുടെ പ്രധാന പഴക്കാലമെങ്കിലും ഇടയ്‌ക്കൊക്കെ കായ്കളുണ്ടാകും. ബേര്‍ഡ് ചെറിയുടെ ശാഖകളില്‍ നിന്നു പതിവെച്ചെടുത്ത തൈകള്‍ നട്ടുവളര്‍ത്താനുപയോഗിക്കാം. ഒന്നു രണ്ടുവര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ ഇവയില്‍ കായ്കള്‍ ഉണ്ടായിത്തുടങ്ങും.

മരൽ

ഉഷ്ണപ്രദേശങ്ങളിൽ വന്യമായി വളരുന്ന, വിഷഹര ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന സസ്യമാണ് മരൽ. ശാസ്ത്രീയനാമം: സാൻസേവിയേറിയ ട്രൈഫാഷിയേറ്റ . Sansevieria trifasciata കുടുംബം: '''അസ്പരാഗേഷ്യേ''' (Asparagaceae), ആയുർവേദത്തിൽ പാമ്പിൻ വിഷദംശത്തിനു പരിഹാരമായി ഈ ചെടിയെ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു. രാത്രിയിലും ഓക്സിജൻ ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു സസ്യമാണിത്.. 
ചൂടുകൂടുതലായുള്ളതും വെള്ളം കുറവുള്ളതുമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ വന്യമായി വളരുന്നു. നൈജീരിയയിലും കോംഗോയിലും ഇന്ത്യയിലും ഇവ കാണപ്പെടുന്നു.
60 സെ.മീ ഉയരത്തിൽ വളരുന്ന നിത്യഹരിത, അർധ്ഹരസഭരസസ്യമാണിത്. ഭൂമിക്കടിയിലായി പ്രകന്ദമുണ്ട് (കിഴങ്ങ്) പ്രകന്ദത്തിന്റെ ശാഖാഗ്രത്തിൽ നിന്ന് ഇലകൾ മുളക്കുന്നു. പ്രകന്ദങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ മണ്ണിനു പുറത്തും കാണപ്പെടാം. ഇലകൾ താഴെ നിന്നും മുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടി നിൽകുന്നു. ഇവക്ക് കടുത്ത പച്ച നിറമായിരിക്കും. 6-25 ഇലകൾ കാണപ്പെടുന്നു. ഒരിലക്ക് 40-60 സെ.മീ. നീളം ഉൺറ്റാവാം. അഗ്രം കൂർത്തതുമാണ്. ഉടനീളം ഇളം മഞ്ഞ്ഞ നിറത്തിലോ പച്ച നിറത്തിലോ വരകൾ പോലെ കാണാൻ സാധിക്കും . ശാസ്ത്രീയ നാമമായ ട്രൈഫേഷ്യ എന്നാൽ മൂന്ന് ചെണ്ടുകൾ എന്നാണ്>  ഇന്ന് കൂടുതലായും അലങ്കാര സസ്യമായി വളർത്തി വരുന്നു .
നാസയുടെ ശുദ്ധവായു പഠനങ്ങളിൽ ഈ ചെടിക്ക് അന്തരീക്ഷ വായുവിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാനുള്ള കഴിവുള്ളതായി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. 

മൂട്ടിപ്പഴം Baccaurea ‌

 കേരളത്തിലെ വനങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരിനം മരമാണ് മൂട്ടി (ശാസ്ത്രീയനാമം: Baccaurea courtallensis). മൂട്ടിപ്പുളി, മൂട്ടിക്കായ്പ്പൻ, കുന്തപ്പഴം, മൂട്ടിക്കാ എന്നിങ്ങനെ അറിയപ്പെടുന്നു. ഈ സസ്യം പശ്ചിമ ഘട്ടത്തിലെ തനത് സ്പീഷ്യസിൽ (Endemic) പെട്ട അപൂർ‌വ മരമാണ്‌. മരത്തിന്റെ മൂട്ടിൽ കായ്ക്കുന്നതിനാലാണ് ഈ സസ്യത്തിന് ഈ പേരുവന്നത്. മലയണ്ണാൻ, കുരങ്ങ്, കരടി, ആമ,അണ്ണാൻ. മുയൽ, കേഴാ തുടങ്ങിയ ജീവികളുടെ ഇഷ്ടഭക്ഷണം കൂടിയാണ് മൂട്ടിപ്പഴം. മൂട്ടിക്കായ് പൈൻ എന്നും ഈ വൃക്ഷം അറിയപ്പെടുന്നു. ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ നിത്യഹരിതവനങ്ങളിലാണ് മൂട്ടിക്കായ മരം കാണപ്പെടുന്നത്. പൂക്കൾ തടിയിലാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്. അപൂർവമായി ശിഖരങ്ങളിലും കായ് ഉണ്ടാകുമെങ്കിലും വൃക്ഷത്തിന്റെ കടയ്ക്കലാണ് ഫലങ്ങൾ കൂടുതലായി ഉണ്ടാകുന്നത്. ജനുവരി മുതൽ മാർച്ച് വരെയാണ് പൂക്കാലം. ദളങ്ങളില്ലാത്ത പൂൾ കടും ചുമപ്പ് നിറമാണ്. ഇവയ്ക്ക് ബാഹ്യദളങ്ങളുണ്ട്. കായ്‌കൾ കറുപ്പു നിറമായിരിക്കും പിന്നീട് വയലറ്റ് കലർന്ന നീല നിറവും വിളയും തോറും ചുമപ്പു നിറമാകുന്നു പഴുക്കുമ്പോൾ കടും ചുമപ്പ് നിറമാകുന്നു. ചിലമരങ്ങളിലെ കായ്‌കൾ പഴുക്കുമ്പോൾ ഇളം റോസ് നിറമായിരിക്കും. ഫലത്തിനു വലിയ നെല്ലിക്കയുടെ വലിപ്പമുണ്ട്. കട്ടിയുള്ള തോട് പൊളിച്ച് അകത്തുള്ള ജെല്ലി പോലെയുള്ള ഭാഗമാണ് ഭക്ഷിക്കുക, ചെറിയ പുളിപ്പും മധുരവും ചേർന്നതാണ് രുചി മണമില്ല എങ്കിലും തേൻ മധുരമാണ് പഴത്തിനു. കായുടെ തോടും കഴിക്കുവാൻ നല്ല രസമാണ് നല്ല പുളി രസമാണ് തടി ഈടും ബലവുമുള്ളതാണ്, തടിയാകുവാൻ കാലങ്ങൾ താണ്ടെടിവരും, പണ്ട് കാലത്ത് കിണറിനു തൂണിടുവാനും പാലമിടുവാനും കൂടുതൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് മൂട്ടിയുടെ തടിയാണ്, അതുപോലെ ആട്ടിൻ കൂടുകൾ ഷെഡുകൾ ഇവയൊക്കെ നിർമ്മിക്കുവാൻ മൂട്ടി തടികൾ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇപ്പോൾ വലിയ നഴ്സറികളില്‍ തൈ വാങ്ങുവാൻ ലഫിക്കും.. നട്ട് അഞ്ചാം വർഷം മുതൽ പൂക്കൾ ഉണ്ടാകുമെങ്കിലും പത്ത് വർഷം കഴിഞ്ഞു മാത്രമേ കായ്‌ ലഫിക്കുകയുള്ളു അതുപോലെതന്നെ മൂട്ടി ആൺ മരവും പെൺ മരവും ഉണ്ട്..പെൺ മരങ്ങളിൽ മാത്രമേ ഫലം ഉണ്ടാകുകയുള്ളൂ, ആൺ മരങ്ങൾ അഞ്ചാം വർഷം മുതൽ പൂത്തുതുടങ്ങും പൂക്കൾ കാണുവാൻ വളരെ ഭംഗിയാണ് പ്രദേശമാകെ മണവും ഉണ്ടാകും..

മൈല അഥവാ മയിലെള്ള് അഥവാ മയില. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Vitex altissima).

കേരളത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരിനം വന്മരമാണ് മൈല അഥവാ മയിലെള്ള് അഥവാ മയില. (ശാസ്ത്രീയനാമം: Vitex altissima). വെർബിനേസീ സസ്യകുടുംബത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ഈ വൃക്ഷം ഇന്ത്യ ഉൾപ്പെടെ ശ്രീലങ്ക, ബംഗ്ലാദേശ്, ഇന്തോനേഷ്യ, മ്യാന്മർ, പാപുവ ന്യൂ ഗിനിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്നു.
മയിലെള്ള് 40 മീറ്റർ വരെ ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു. അനുപർണങ്ങളില്ലാത്ത ഇലകൾ സമ്മുഖമായി വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇലകൾക്ക് 15 സെന്റീമീറ്റർ വരെ നീളവും 6 സെന്റീമീറ്റർ വരെ വീതിയും കാണുന്നു. വേനൽക്കാലത്താണ് ഇലകൾ പൂക്കുന്നത്. ചെറിയ തരം പൂക്കൾക്ക് ഇളം നീലനിറമാണ്. പൂവിന് അഞ്ച് ദളങ്ങളും നാലു കേസരങ്ങളും ഉണ്ട്. ഈടും ഉറപ്പുമുള്ള തടിയുടെ കാതലിന് ഇളം ചാരനിറമാണ്. ഫർണിച്ചർ നിർമ്മാണത്തിനായും മറ്റും തടി ഉപയോഗിക്കുന്നു. തടിക്കു മഞ്ഞ കലർന്ന തവിട്ടു നിറമാണ്. ഗൃഹോപകരണങ്ങൾക്കു ഉത്തമമാണ് തടി. തേക്കിനെക്കാൾ ഈടു നിൽക്കും. എങ്കിലും തടി വളവും കേടുമില്ലാതെ കിട്ടാൻ വിഷമമാണ്.

കടൽത്തെങ്ങ് (sea coconut) അഥവാ കൊക്കോ

സേഷെൽസിലെ രണ്ടു ദ്വീപുകളിൽ മാത്രം കണ്ടുവരുന്ന ഒരു പനയാണ്‌ കടൽത്തെങ്ങ് (sea coconut) അഥവാ കൊക്കോ ഡി മെർ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. (മറ്റു പേരുകൾ: കൊക്കോദ് മെർ, കോക്കോ ഡി മെർ). ലോഡോയ്സീ മാൽദിവിക (Lodoicea maldivica) എന്നാണ് ഇതിന്റെ ശാസ്ത്രനാമം (ഇതിന്റെ ഉൽഭവം മാലദ്വീപുകളിലാണ് എന്ന തെറ്റിദ്ധാരണയിൽ നിന്നാണ്‌ ഈ പേര്‌ വന്നത്).

ലോകത്തെ ഏറ്റവും വലിയ സസ്യവിത്തായ ഇതിന്റെ തേങ്ങക്ക് 20 കിലോഗ്രാം വരെ ഭാരമുണ്ടാകും. കുറഞ്ഞത് ഇരുന്നൂറു വർഷമെങ്കിലും ഈ വൃക്ഷത്തിന്‌ ആയുസ്സുണ്ട്. 800 വർഷം വരെ ഈ വൃക്ഷം നിലനിൽക്കുമെന്നും വാദങ്ങളുണ്ട്. 4000-ത്തോളം കടൽത്തെങ്ങുകൾ മാത്രമാണ്‌ ഇന്ന് ഭൂമിയിലുള്ളത്. ഇവയിൽ കൂടുതലും പ്രസ്ലിൻ ദ്വീപിലെ വല്ലീ ഡെ മയ് ദേശീയോദ്യാനത്തിലാണ്‌. ഇതിന്റെ തേങ്ങകളുടെ കയറ്റുമതി കർശനനിയന്ത്രണത്തിന്‌ വിധേയമാണ്‌. അക്രാരിത്തെങ്ങ് എന്നും പേരുണ്ട്.

ആഫ്രിക്കൻ തീരങ്ങളിലെ കടലിൽ നിന്ന് ഇതിന്റെ തേങ്ങ കണ്ട നാവികരാണ്‌ ഇതിന്റെ കടൽത്തേങ്ങ (കൊക്കോ ഡെ മെർ) എന്നു വിളിച്ചത്.